امشب اگر ســـــــحر نمی شود عیبی نیست

خیالات تو از سرم بدر نمی شود عیبی نیست

بگزار امشب هم محوی خیالات تو باشم

اگر غمهایم کمـــــــتر نمی شود عیبی نیست  

بیا تا بهار را با تو آغاز کنم     برای زندگی، آهنگ دیگر ساز کنم

بیا تا از شوق رخ زیبای تو      همـــــــــــــــــچو پروانه پرواز کنم  

درد و غم شده مایه شعر و سرود من     

آتش عشق شعله ور است در وجود من

وای چی عشق آتشینی !                     

که سوخته تـــــــــــمام هست و بود من

بیا نگاهی بکن به چشمان مــــــــــن             

مفهوم میشود برایت، درد پنهان من

به چشمان من ببین که نوشته شده             

فقط ترا دوست دارم، ای جان مــــن  

روی لبــــــــــــهایم خنده      در قلبم باری از غمـــــــــــــهاست

یکی شاد، دیگری غمگین        این شادی و غم مونس آدم هاست

بیا ای بیوفا که دل در فراق تو کباب شده      

روزگارم ســـــیا گشته و زندگیم خراب شده

ای بیوفا از روز حـــــــــساب و خدا بترس      

گرچه درین زمانه رنجاندن عاشق ثواب شده

تو در دفتر خاطرات من گرفته ی جاه    

  من در عشق تو آموخته ام املا و انشا

جز نام تو نگنجد، چیزی در قلم من    

    باور نما به من ای بیــــــــــــــــــــوفا  

تنم در فراقت می سوزه یارم   

   گذشته های من پرسوزه یارم

مکن بیوفایی با منی درویش     

که این دنــــــــــیا دو روزه یارم  

خیر است گر من ثروت ندارم 

      مثل رقیبان شهرت ندارم

گر یک نگاه کنی برنگ زرد من   

  میدانی که چقدر دوستت دارم  

چشمان سیاهت مرا خمار کرده       مرا از زندگی بیزار کرده
نمی خواستم به کسی دل ببندم     نگاهایت مرا وادار کرده  

ای باده فروش جام مرا از سر پر کن

بگیر دو تارت را و آهـــنگ دیگر سور کن

دل من هم در تار تار زلف کسی اسیر است

بنواز و دمی منی غمزده را مخمور کن  

ای باده فروش جام مرا از سر پر کن

بگیر دو تارت را و آهـــنگ دیگر سور کن

دل من هم در تار تار زلف کسی اسیر است

بنواز و دمی منی غمزده را مخمور کن  

کاملآ تنها شده ام ٰٰٰبه کی پناه برم؟
پناه در آغوش کدام درد آشنا برم؟
کجاست آن محرم دل که من می جویم؟
یا که پناه در آغوش صحرا برم؟

این زندگانی و این جهان به کام تو باد
این دولت واین نام و نشان به کام تو باد
من نهایت خوشم با این زندگی فقیرانه خویش
این شان و شوکت ، مال و منام به کام تو باد

امشب بدون تو سحر نمی شود
خیالات تو از سرم بدر نمی شود
شب تاریک است، هوا گرم و دلگیر
بیاکه بدون تو فردای دیگر نمی شود