آمدی در دلم محشر کردی و رفتی

با یک نگاه دنیایم را زیر و زبر کردی و رفتی

آنگه که دانستی دلم با تو خو کرده

آهنگ سفر را سر کردی و رفتی

کجاه شد آن عهد, که با من بسته بودی ؟

زان همه قول و قرارت حذر کردی و رفتی

تو که گفته بودی تا ابد کنار من میمانی

چرا یکباره هوس سفر کردی و رفتی ؟

آمدی و در دلم به خود قصری بنا نمودی

اما آن قصر را ویران و مرا دربدر کردی و رفتی

وقتی پرسیدم دلیل آمدن و دوباره رفتنت را

با یک خدا حافظی, جواب را مختصر کردی و رفتی

زندگی: یعنی امیدوار بودن

زندگی: یعنی لبخند زدن

زندگی: یعنی آموختن حرفه و فن

زندگی: یعنی زحمت کشیدن

زندگی: یعنی آینده را دیدن

زندگی: یعنی تلاش کردن و دویدن

زندگی: یعنی به منذل مقصود رسیدن

زندگی: یعنی از بزرگان شنیدن

زندگی: یعنی از بدی ها بریدن

زندگی: یعــــــنی زندگی کردن

زندگی: یعنی خدا را بندگی کردن

باز آمدی تا آرامی ام را به یغما بری

صبر و قرار از این دل شیدا بری

بازهم با سرنوشتم بازی کنی

مرا به دعوت شام بی فردا بری

میدانم بازهم بر سرت نقشه فریب است

آمدی تا مرا به شهر غمها بری

آمدی تا مرا بیگانه از خویشم کنی

بار دیگر مرا به گذشته ها بری

امدی تا با صد حیله و افسونگری

مرا به جاده های مصیبت و بلا بری

مگر یکبار به تباهی کشاندنم کافی نبود؟

باز آمدی تا زمن دل و دین و دنیا بری

گر گفتم دوستت میدارم آیا گناه است؟

گر گفتم برایت جان می سپارم آیا گناه است؟

من نمیدانم اشتباه من چیست؟ تو بگو

گر گفتم بی تو لحظه ی قرار ندارم آیا گناه است؟

گر این همه گناه است پس بمن حکم اعدام بده

منتظر نباش تا به فردا، حکم را همین شام بده

جانم بستان اما با غرورم بازی نکن

با زیر پا کردن احساسات من خود را راضی نکن

گر من سکوتم، به معنای ترس و هراس نیست

آنگه که ترسم، دیگر این سر درین تن نیاز نیست