ای تو که مهر و محبت در وجودت است ، مهربانی را به من بیاموز.
ای تو که عاشقی و خون عشق در رگهایت جاریست ، معنای عشق را به من بیاموز.
ای تو که مرا دوست داری و دیوانه وار عاشق این قلب بی احساس منی ، احساسات عاشقانه ات را به من ابراز کن.
مرا ببخش اگر مثل تو عاشق نیستم ، مرا ببخش اگر مثل تو اینهمه با احساس و مهربان نیستم.
اگر تو دریایی ، من یک کویر خشک و بی جانم ، اگر تو بهاری ، من همان خزان سرد و بی روحم.
ای تو که خودت همان عشقی ، و وجودت سرشار از احساسات عاشقانه است به من بیاموز چگونه ابراز عاشقی کنم.
مرا ببخش اگر شبها مثل تو با چشمان خیس به خواب نمیروم.
مرا ببخش اگر مثل تو غروبها دلتنگت نیستم.
اما بدان من هم یک عاشقم ، بدان که کمتر از تو وبیشتر از هر کسی دوستت دارم.
آری من هم یک عاشقم ، عاشقی کم احساس تر از تو ، و با احساس تر از عشق.
ای تو که خودت معنای محبتی ، به من محبت برسان تا شاید با محبتهای تو ، قلب من نیز جان بگیرد و به تو عشق بورزد.
اگر تو یک شعر تازه ای ، من یک داستان غم انگیزم.
اگر تو  یک شاعر پرآوازه ای ، من یک نویسنده خسته ام.
ای تو که خودت بهترین معلم عشق در دنیایی ، به منی که از عشق هیچ نمی دانم معنای عشق را بیاموز.
بیاموز که چگونه با تو باشم و چگونه در این طوفان دریا قایق نجات تو باشم.
آری اگر تو  مرا دوست داری ، من کمتر از تو ، کمتر از خدا ، و بیشتر از هر کسی دوستت دارم

با آمدنت فضای کلبه ام عطرآگین شده

این دل به زندگی دوباره خوشبین شده

دیگر خبری از غم و غصه ی نیست

هرلحظه ی زندگی, با تو شیرین شده

بهترین شعر و ترانه تقدیم تو باد
این دوبیتی عاشقانه تقدیم تو باد
شنیدم بی من زندگیت خوش میگذرد
خوشی های جاودانه تقدیم تو با د

درین روزها دل من بسیار گرفته است
بار سنگینی غمها روی شانه هایم نشسته است
یک حنجره آواز برای فریاد کشیدن دردهایم
اما چه کنم که صدا در گلویم شکسته است
می خواهم فریاد زنم از دست جور روز گار
اما چه کنم که حنجره ام خیلی خسته است
دیگر زندگی برایم بی مفهوم شده
همه دار و نه دارم ازهم گسسته است
دیگر خسته شده ام ازین زندان, بنام زندگی
می خواهم پرواز کنم اما پرو بالم بسته است

فقط یک بار ترا دیدم

با همان نگاه اول ترا بر گزیدم

شعله های آتش از چشمان تو معلوم بود

با آن هم عشق آتشین ترا به جان خریدم

همچو دندانه های شانه

به تار تار زلف تو پچیدم

از وقتیکه به دام تو افتاده ام

در عشق تو سوختم و  تپیدم

تو امید من و هستی منی

گرچه فقط  ز تو جور و جفا دیدم

من عمری را در انتظار تو نشستم

از خویش و بیگانه، همه بریدم

 
++-_+++< ( )>

تا سیاره اورانوس ، یه آتلانتیس پر از بوس!

واسه شیرین ترین دوست

یکی را دوست میدارم ولی او باور ندارد.
یکی را دوست میدارم همان کسی که شب و روز به یادش هستم و لحظات سرد زندگی را با گرمای عشق او میگذرانم.
کسی را دوست میدارم که میدانم هیچگاه به او نخواهم رسید و هیچگاه نمیتوانم دستانش را بفشارم.
یکی را دوست میدارم ، بیشتر از هر کسی ، همان کسی که مرا اسیر قلبش کرد.
یکی را دوست میدارم ، که میدانم او دیگر برایم یکی نیست  ، او برایم یک دنیاست.
یکی را برای همیشه دوست میدارم ، کسی که هرگز باور نکرد عشق مرا!
کسی که هرگز اشکهایم را ندید و ندید که چگونه از غم دوری و دلتنگی اش پریشانم.
یکی را تا ابد دوست میدارم ، کسی که هیچگاه درد دلم را نفهمید و ندانست که او در این دنیا تنها کسی است که در قلبم نشسته است .
یکی را در قلب خویش عاشقانه دوست میدارم ، کسی که نگاه عاشقانه مرا ندید و لحظه ای که به او لبخند زدم نگاهش به سوی دیگری بود .
آری یکی را از ته دل صادقانه دوست میدارم ، کسی که لحظه ای به پشت سرش نگاه نکرد که من چگونه عاشقانه به دنبال او میروم .
کسی را دوست میدارم که برای من بهترین است ، از بی وفایی هایش که بگذرم برای من عزیزترین است.
یکی را دوست میدارم ولی او هرگز این دوست داشتن را باور نکرد.
نمیداند که چقدر دوستش دارم ، نمی فهمد که او تمام زندگی ام است .
یکی را با همین قلب شکسته ام ، با تمام احساساتم ، بی بهانه دوست میدارم.
کسی که با وجود اینکه قلبم را شکست اما هنوز هم در این قلب شکسته ام جا دارد.
یکی را بیشتر از همه کس دوست میدارم ، کسی که حتی مرا کمتر از هر کسی نیز دوست نمیدارد.
یکی را دوست میدارم…
 با اینکه این دوست داشتن دیوانگیست اما…
من دیوانه تنها او را دوست میدارم

 میان ما هنوز فاصله ها باقیست

اما نمیدانیم مقصیر اصلی کیست؟

تو مرا مقصیر میدانی و من ترا

آخر نمیدانیم دلیل آن چیست ؟

 نه سلامی ونه کلامی, آخر از من چه دیدی؟

چرا قهری بامن, آخر از من چه شنیدی؟

رسم عاشقی این چنین نه بود, نازنین

به یکبارگی تنهایم گذاشتی و از من بریدی

مگر تو نگفتی به من که همیشه در کنارم میمانی؟

آخر چه شد که این گونه از من رمیدی؟

هنوز نمی توانم باور کنم که مرا تنها گذاشتی

آه! از من رمیدی و قامتم خمیدی

تازه نهال عشق ما بار و برگ گرفته بود

آن تازه نهال را, از ریشه کشیدی

 

اندازه ۱۰۰ گرم کراک دوستت دارم !

زیاد نیست ولی حکمش اعدامه !